DULA-DULAAN (ANG TAGAPAGBANTAY)

DULA-DULAAN

(ANG TAGAPAGBANTAY)

Isinulat ni: John Henry Malate

Sa misteryong gubat ng pangasugan mayroong isang Diyos ng kagubatan na nagbabantay at siniguradong walang sino man ang puputol o anu mang gagawing masama sa mga puno.

Diyos ng kagubatan: “Hindi ko hahayaan ang sino man ang may balak na saktan ang aking mga puno lalong-lalo na ang gintong puno.”

Isang araw mayroong isang grupo ng kabataan na liligaw sa gubat.

Miyembro 1: Saan na ba tayo, hindi ko alam kung saan papuntang pauwi

Miyembro2: Ako rin eh, maghanap-hanap kaya tayo

Lahat: Sige

Nang nakita nila ang isang punong kahoy nag into ay nasilaw agad sila at naisip na kunin ito.

Miyembro 1: Oy ! Mukhang sineswerte tayo ah ! Yayaman na tayo !

Ang hindi nila alam ay mayroong tagapagbantay.

Diyos ng kagubatan: Huwag niyong kunin ang punong iyan.

Yan lamang ang nagsisilbing buhay ditto sa lahat ng mga puno.

Miyembro 1: Sino ka ba? At anong pakialam mo?!

Diyos ng Kagub atan: Ako ang Diyos ng kagubatan. Kapag pinutol at kinuha ninyo ang gintong puno ay sinisigurado kong magsisi kayo !

Pero nagmatigas ang mga bata at pinutol nila ang gintong puno, ang resulta ay nawalan lahat ng buhay ang buwan. Lumipas ang ilang buwan ang lahat ng mga hayop ay namatay at wala nang natirang pagkain na binigay ng puno at nagkaroon na ng malakas na bagyo at matinding baha at nawala ang preskong hangin na binigay nito.

Miyembro 1: Nagsisi na talaga ako sa ating  maling nagawa. Hindi pala tama na pinutol ang gintong kahoy.

Miyembro 2: Oo nga. Nang dahil sa ating pagiging sakim mas malaki ang nawala sa atin

Miyembro 3: Paano kaya, nKung magtanim tayo ng maraming puno at magtulong-tulong tayong lahat upang malutas an gating problema.

Lahat:  Oo nga no !

Habang nagkukwentuhan ang mga tao ay nagpakita ang Diyos ng kagubatan.

Diyos ng Kagubatan: Ikinagagalak kong natuto na kayo sa inyong ginwang mali. Dapat nating alagaan ang ating kalikasan dahil ito lamang ang biyayang ipinagkaloloob sa ating maykapal.

Lahat ng tao ang namuhay ng masaya ng nagkaroon ulit sila ng mga punong kahoy.

WAKAS